Dag 22:
Door: Merel
Blijf op de hoogte en volg Merel
25 Juli 2020 | België, Vielsalm
Hai allemaal,
We moesten voor 10 uur van de camping af zijn. Dat was niet zo moeilijk, want de camping was dus niet zo leuk (de rivier stinkt in de ochtend nog erger dan in de avond...). We zijn om kwart over 9 vertrokken.
Het eerste deel was omhoog. Daarna hoefden we voor een heel lang stuk alleen maar plat en rechtdoor over een zandweggetje. Het weggetje liep door een bos waarin alle sparren in rijtjes zijn opgesteld. Onder de bomen komt geen zonlicht en groeit dus ook niets, behalve een paar mosjes. Je zou denken dat er dus niet heel veel biodiversiteit is, maar dit is de eerste keer op reis dat ik een hert zie! Echt heel leuk om te zien. We zagen ook twee hazen die best wel dichtbij aan het rondhoppen waren. Op een gegeven moment werd het zandweggetje wel beetje saai.
We liepen naar beneden naar het stadje Vielsalm. We wilden graag een ijsje eten. We zochten ijssalons op. Helaas bleek de eerste een bakker te zijn en de tweede een chocolaterie. We gaven het op en gingen kaarten bij het meer. We mochten pas om 5 uur bij het huisje aankomen, dus we hadden extra veel tijd om te kaarten.
Toen we aankwamen bij het huisje waren papa en mama er al. We wachtten samen tot het 5 uur was, maar de gastvrouw kwam maar niet. Het bleek dat je een half uur van te voren moest aangeven dat je kwam, om te voorkomen dat je zou moeten wachten. Papa had dit niet gedaan en belde haar alsnog. Ze kwam snel en liet ons het huisje zien. Het huis is heel oud met balken, dikke muren, lage deuren en scheve vloeren. De inrichting daarentegen is heel modern met een grote tv en abstracte kunst. Het plafond in de masterbedroom is te laag voor papa, dus mag ik daar slapen!
Groetjes,
Merel
We moesten voor 10 uur van de camping af zijn. Dat was niet zo moeilijk, want de camping was dus niet zo leuk (de rivier stinkt in de ochtend nog erger dan in de avond...). We zijn om kwart over 9 vertrokken.
Het eerste deel was omhoog. Daarna hoefden we voor een heel lang stuk alleen maar plat en rechtdoor over een zandweggetje. Het weggetje liep door een bos waarin alle sparren in rijtjes zijn opgesteld. Onder de bomen komt geen zonlicht en groeit dus ook niets, behalve een paar mosjes. Je zou denken dat er dus niet heel veel biodiversiteit is, maar dit is de eerste keer op reis dat ik een hert zie! Echt heel leuk om te zien. We zagen ook twee hazen die best wel dichtbij aan het rondhoppen waren. Op een gegeven moment werd het zandweggetje wel beetje saai.
We liepen naar beneden naar het stadje Vielsalm. We wilden graag een ijsje eten. We zochten ijssalons op. Helaas bleek de eerste een bakker te zijn en de tweede een chocolaterie. We gaven het op en gingen kaarten bij het meer. We mochten pas om 5 uur bij het huisje aankomen, dus we hadden extra veel tijd om te kaarten.
Toen we aankwamen bij het huisje waren papa en mama er al. We wachtten samen tot het 5 uur was, maar de gastvrouw kwam maar niet. Het bleek dat je een half uur van te voren moest aangeven dat je kwam, om te voorkomen dat je zou moeten wachten. Papa had dit niet gedaan en belde haar alsnog. Ze kwam snel en liet ons het huisje zien. Het huis is heel oud met balken, dikke muren, lage deuren en scheve vloeren. De inrichting daarentegen is heel modern met een grote tv en abstracte kunst. Het plafond in de masterbedroom is te laag voor papa, dus mag ik daar slapen!
Groetjes,
Merel
-
26 Juli 2020 - 12:47
Omadool:
Lieve merel en Weessel,
Al 3 weken onderweg en op afstand reisde ik een beetje mee en geniet van je verhalen. Zelfs als het tegenzit, mopper je....ha, ha, hi, hi!
Valt het mee om met je grote broer op te trekken? Het voordeel is dat je hem de lastige karweitjes kunt laten doen, of is hij daar nog te klein voor?
Ja, in voor- en tegenspoed heb je steun aan elkaar, natuurlijk!
Ook gezellig om af en toe je ouders te zien en je verhalen te kunnen vertellen en dat zullen er vast meer zijn dan je hebt opgeschreven, denk ik.
Leuk om te lezen wat je hoort en ziet op je weg. Weet je wat de zin is van topografie?
Je moet het langzaam lezen en goed tot je laten doordringen:
Lopik
Evenaar
Erica
Wassenaar
Sint-Niklaas.
Gelukkig wist ik,
waar ze was.
Fijnproever
Een Vlaamse strontvlieg vloog
in één dag vliegensvlug
via Vaals en Venray
naar Vlaanderen terug.
'Vanwaar zo'n verre vlucht',
wilden zijn vrienden weten.
'Ach', zei de vlieg, 'ik wilde eens
Límburgse vlaaien eten'.
Zo, nu hebben jullie iets om onderweg over na te denken dan alleen maar herten en huppelende haasje te bekijken!
Veel plezier samen! Eh....Wessel, valt het eigenlijk een beetje mee met de bereisde zus van je zo de hele dag naar haar te moeten luisteren???? -
27 Juli 2020 - 12:37
Wessel:
Gelukkig praat Merel niet de hele tijd. Soms is ze wel erg raar en hyper maar dat ben ik al gewend van thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
