Dag 33:

Haii allemaal,

Vandaag gaat het weer lekker warm worden en we hebben een lange reis voor de boeg. Daarom hebben we de wekker om 6:01 gezet en zijn we al rond kwart over 7 vertrokken. We hebben voor het grootste deel voor de snelste weg gekozen. De route ging dan ook voornamelijk over grotere wegen. Ook gingen we een stukje door het bos. Met de hitte viel het gelukkig reuze mee.
De reis ging zeer voorspoedig en om half 3 kwamen we al bij het huisje van papa en mama aan. We dronken wat en daarna was het alweer tijd voor het moment waar we allemaal op gewacht hadden. We gingen eindelijk wildwaterkanoën!
We zijn terug gereden naar de plaats waar we de vorige keer ook waren en kozen dit keer voor de wildwateroptie. Iedereen had er echt heel veel zin in. Papa en mama zouden eigenlijk niet meegaan, maar er moest persé een volwassene per kind mee en aangezien Annalies nog net geen 18 is, moest papa mee. Hij vond het spannend met zijn rug, maar stiekem ook wel heel leuk volgens mij.
De eerste keer op de baan draaide iedereen (behalve Wessel) achterstevoren. Blijkbaar kon dat ook prima, want niemand kreeg verder problemen. Het tweede rondje zwaaide Annalies vrolijk naar de camera op de kant. (Mama was onze fotograaf en maakte mooie foto’s van het hele gebeuren.) Annalies sloeg om en kwam onder haar kano terecht. Gelukkig kan ze zeer goed zwemmen en heeft ze zich niet bezeerd. De derde ronde sloegen Wessel en ik om, omdat papa het idee had om door de poortjes te gaan (wat onmogelijk was.) Ik raakte bij de omslag mijn peddel kwijt. Bij de uitleg hadden we nog staan gniffelen toen de instructeur vertelde dat sommige mensen zonder spullen terugkwamen. Ik voelde me echt best wel stom. Nadat we in de buurt gezocht hadden, heb de rest door laten gaan en ben ik de river afgelopen. Na een paar honderd meter zag ik m drijven aan de overkant. Ik ben naar de overkant gezwommen en heb m uit het water gevist. Met een stralend gezicht ging ik terug naar de anderen. Er was nog genoeg tijd voor een paar rondjes en het was echt geweldig leuk.
We gingen terug naar het huisje en Annalies en ik hoefden lekker niet te koken, de tent op te zetten of de afwas te doen. Zo was er tijd om The white cowboy filmpjes te kijken (als je die niet kent, moet je ze zeker kijken want ze zijn hilarisch:)
‘S avonds deden we nog een leuk spelletje met z’n allen, maar na 10 uur kon ik mijn ogen niet meer openhouden en ben ik in bed geploft om heerlijk te slapen.

Groetjes,
Merel