Dag 24:

Hallo iedereen,

Vandaag nog een laatste rustdagje in het huisje bij papa en mama. ‘S ochtends heb ik alle resterende campings gereserveerd. Nu ben ik alle dagen zeker van een plek om te slapen. Whoop whoop!
In de middag ging ik samen met papa een stukje fietsen. Ondanks dat papa zei dat hij de route had opgezocht, moesten we bij elk kruispunt de route opnieuw checken en zijn we minstens twee keer een verkeerde weg ingeslagen. Papa wilde bovendien niet over de saaie, grote weg fietsen. We gingen over kleine, stijle weggetjes met losse rollende steentjes. Opeens hoorde ik achter me een vreemd geluid: ‘Me.. merul.. ul’. Papa was van zijn fiets gevallen of hoe papa het later vertelde: ‘Mijn fiets viel en ik sprong eraf’. Gelukkig had hij zich niet bezeerd, al had hij wel rugpijn van het omhoog fietsen.
We kwamen aan bij een veengebiedje met allerlei bijzondere planten en dieren. Ik vond de vele groene kikkers het leukst. Na een wandelingetje van zo’n 5 km kwamen we weer bij de fietsen aan. We hadden enorme dorst. Papa had maar een flesje water meegenomen en die hadden we voor de wandeling al op! Mijn maag begon ook al te knorren. We fietsen naar een leuk restaurantje, maar dat was dicht. We besloten om over de grote weg terug te gaan. We gingen als een speer, want het was bult af. Halverwege stond er een snoepautomaat langs de weg. We hebben allebei een blikje ice tea en een wafeltje genomen. Drinken is zo lekker als je dorst hebt:)
‘S avonds hebben we met z’n vieren monopoly gespeeld. Net toen papa op het punt stond om te winnen en mama failliet was gegaan, besloten Wessel en ik om samen te werken. Als ik dreigde blut te gaan hielp Wessel me uit de put door de gevangenissleutel te kopen voor het bedrag dat ik nodig had (soms wel 800 euro). Het was ontzettend spannend. Hoe het afloopt lees je in het volgende verslag, want de afloop werd pas na middernacht bepaald en dus geldt het als de volgende dag;)

Groetjes,
Merel